محسن وزیری مقدم

محسن وزیر مقدم (نقاش; مجسمه ساز; محقق و مترجم)

محسن وزيرى مقدم (متولد 5 مرداد 1302- تهران) پس از اخذ ديپلم كشاورزى (1321) تحصیلات خود را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد. تحقیقات آکادمیک ابتدایی وی بیشتر بر تأثیر مکتب امپرسيونيسم و پست امپرسيونيسم بر موضوع و فورم در آثار ونگوگ متمرکز بوده است. وی در سال 1330 نخستین نمايشگاه انفرادى خود را در محل انجمن ايران_آمريكا در تهران برگزار نمود و سه سال بعد (1333) با هدف ادامه ی تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای شهر رم, ايران را به مقصد ایتالیا ترک نمود.
تحقیقات هنری وزیری مقدم در این دوره (1338-1333) بر تحلیل دو جریان انفرماليسم اروپايى و نقاشى اكشن آمريكايى متمرکز بوده است. وی با تحلیل این دو جریان هنری در پس زمینه ی دیگر جنبش های هنر مدرن, به رویکردی در نقاشی نزدیک گردید که این هنر را فراسوی بازسازى واقعيت عينى; به مثابه خلق هنری در می یابد. وی پس از برگزاری نمایشگاه هایی از نقاشی های تمثیلی اش در گالری nou port شهر رم (ارديبهشت 1334) و شهرهای دوسلدورف و مونيخ آلمان (1334), در سال 1335 با شرکت در كلاس هاى توتى شالویا; نقاش شهیر ایتالیایی, آشنایی اش با هنر انتزاعى را عمق بخشید و در تصويرگری انتزاعی و خلق فضاهاى بصرى مهارت یافت. وی نخستین آثار انتزاعی اش را هم زمان با جنبش معاصر پرسش از نسبت ماده در نقاشی انتزاعی و رد قلم بر آن, در فاصله زمانی سال های 7-1336 خلق نمود. با تمرکز تجربه و تحقیقات هنری وزیری مقدم بر ماده ی اثر انتزاعی; بهار 1337 ایده ی نقاشی شنی در ذهن وی متولد گردید. او در ادامه با یافتن تکنیک های اجرایی این ایده و استفاده از انواع مختلف شن خالص یا آمیخته با رنگ بر سطح بوم, شماری از قوی ترین آثار انتزاعی خود را خلق نمود و توجه برجسته ترین منتقدان هنری ایتالیا را به آثار خود جلب کرد (1341 -1337); به نحوی که, موزه ی هنر مدرن نیویورک با خرید یکی از آثار وی, نام وزیری مقدم را در کنار دیگر سرآمدان هنر مدرن جای داد (1342).
وی در ادامه با هدف انتقال دانش و تجربیات هنری خود به دانشجویان ایرانی, به ایران بازگشت و ضمن تدریس در دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران; کتب ارزنده ای نظیر روش طراحی و راهنمای نقاشی را نیز در راستای اهداف آموزشی خود تألیف و منتشر نمود ( 1359).
وزیری مقدم به موازات فعالیت های آموزشی این دوره, آثار نقش برجسته ی تک بعدی بر آلومینیوم و آهن (1346-1345) و تندیس های چوبی ثابت (1347) و متحرک خود را نیز خلق نمود (1348). این تندیس ها الهام بخش فورم های تیز و منحنی در نقاشی های فیگوراتیو دهه ی 50 وی بودند.
آثار وزیری مقدم در دو دهه و 30 40; علاوه بر نمایشگاه های انفرادی در شهرهای رم, میلان و فلورانس ایتالیا; و مونیخ و دوسلدورف آلمان, در دوسالانه ی هنر ونیز (1336,1338,1340,1342) و تهران (1338,1340 ) و Sao Paulo برزيل (1340) و Quadrienale شهر رم (1338); به همراه موزه ى هنر مدرن نيويورك (1342) و جشن هنر شیراز (1347) به نمایش گذاشته شدند و جوایزی نظیر جایزه ی مسابقه ی بين المللى هنر ورونا (1337 ) یا مداد طلايى Sente (1340) را از آن خود ساختند.
پس از نقل مکان دائمی وزیری مقدم و همسر و دو فرزندش به ایتالیا (1378), وی در آثار دهه ی 1381 خود بر فورم های خوشنویسی ایرانی و خطوط مینیمالیستی متمرکز گردید و متعاقبا, بار دیگر در آثار خود به ترکیبات انتزاعی بازگشت. وی در این دوره, فعالیت های آکادمیک خود را با شرکت در سلسله سخنرانی هایی در دانشگاه های ایران (1391) ادامه داد و علاوه بر آن, کتاب ذهن و کار Paul Klee اثر Whatchman را نیز به فارسی ترجمه نمود. علی رغم عارضه ای که وزیری مقدم را تا مرزهای نابینایی پیش برد (XNUMX), وی از تکاپوی هنری خود باز نایستاد و با یافتن شیوه ای شخصی از پاشیدن رنگ, آثار آکرولیک خود را خلق نمود و نمايشگاهى به همراهی Gerhard Richter در موزه ی هنر هاى معاصر تهران برگزار نمود. این نمایشگاه عنوان ”هنرمند ايرانى برتر قرن” را برای وزیری مقدم به همراه داشت (خرداد ١٣٨٢). وزیری مقدم همچنان به فعالیت هنری خود ادامه داده و آثار وی در اقصی نقاط جهان به نمایش گذاشتهی شود. نمایش مجسمه ی اشكال در حركت ؛ به همراه یکی از نقاشى های شنى مجموعه MOMA در نمايشگاه ايران مدرن در نيويورك (XNUMX) و نمایش همان مجسمه در نمايشگاه هنر معاصر cos Artevida در ريودوژانيروی برزيل (تابستان XNUMX) نمونه هایی از این دست است.
رویکرد وزیری مقدم به فضا ؛ به مثابه بن مایه ی ثابت و اصلی آثارش, همواره منتقدان هنری وی نظیر آرگان, آلبرتو موراويا, پير رستانى, بويلاكوا, مرنا, پنسا بنه و ... را به تحسین واداشته است. ویی

استاد محسن وزیری مقدم در روز جمعه 16 شهریور ماه سال 1397 در شهر رم و در سن 94 سالگی ، دار فانی را ودع گ.

sense categoria